Bikkel(en)!!

Hola chicos y chicas!

Na onze aankomst in Santiago hebben we de volgende dag vroeg het vliegtuig richting Punta Arenas gepakt. Wij hadden in het begin het idee dat we er zo zouden zijn, maar vliegtuigen hier werken net zoals de stoptrein naar Hoek van Holland, waardoor we uiteindelijk toch nog een hele tijd onderweg zijn geweest.

In Punta Arenas zijn we twee dagen gebleven. Eigenlijk is er in dit plaatsje niet zo heel veel te doen, behalve een bezoek aan de pinguins te brengen, dus dit hebben wij natuurlijk ook gedaan. Zo grappig hoe die beestjes lopen!

Vanuit hier zijn we weer een stukje naar boven gereisd, richting Puerto Natales. Dit dorpje is de toegangspoort tot het National Parc Torres del Paine. In Punta Arenas hadden we ons al goed voorbereid, door een mooie gele tent, ´heerlijke´ matjes om op te slapen en een gaspitje met pannenset aan te schaffen. Dus bepakt en bezakt begonnen wij aan onze 4-daagse tocht. Al na 2 uur begon de eerste tegenslag, toen Esther tijdens een zware klim naar boven door haar enkel ging. Na nog eens 2 uur verder naar boven te klimmen hadden we eindelijk ons eerste doel bereikt en waren we in de buurt van de gletsjer. Eigenlijk wilden we deze dag ook weer naar beneden, maar door Esthers enkel hebben we toch maar hier onze tent op gezet. De volgende dag ging het gelukkig beter, en zijn we naar het uitzichtpunt van de gletsjer gelopen. Zo indrukwekkend dat zo ver als dat je kunt kijken alleen maar ijspegels uit de grond ziet rijzen! We hadden nog wat tijd in te halen, dus we gingen snel weer verder. Onze tweede tegenslag was echter de hele dag plensregen! Op een gegeven moment was het echt niet meer leuk, want alles was glad en modderig, en hierdoor was je alleen maar naar de grond aan het kijken. We hoorden dat het tweede uitkijkpunt omringd was door wolken en sneeuw, dus we zijn hier maar niet naartoe gegaan.
De volgende ochtend toen we opstonden was er zon!! De hele dag heerlijk weer, dus we hebben flink doorgeklauterd! Bijna 13 uur hebben we deze dag gelopen, en we hebben de Torres met blauwe lucht kunnnen zien! De tocht naar de Torres was een flinke klim, over steile paden die bestonden uit grote keien, en naar beneden toe leken we wel op twee oude kreupele omaatjes. Maar we hebben wel de drie rotspunten kunnen bewonderen! De volgende ochtend wilden we eigenlijk nog eens de Torres met zonsopgang bekijken, wat erg bijzonder schijnt te zijn, omdat het dan lijkt of de Torres in brand staan, alleen was ik zo slim geweest om de wekker om 6 uur te zetten ipv 4 uur... Gelukkig hoorden we achteraf dat er een wolk voor de zon was, zodat we niets gemist hadden. Na 4 dagen was het heerlijk om weer in ons hostel te zijn en te douchen, want na al deze dagen van overmatig transpireren, in dezelfde kleren rondlopen en geen douchegelegenheid hebben voel je je toch een beetje vies...

Grande beso,

Esther en Martiene