De wereldwonderen van Peru
Door: Martiene
Blijf op de hoogte en volg Martiene
01 Juni 2008 | Peru, Ayacucho
Hallo lieve mensen!
Vanuit La Paz ben ik doorgereisd naar Cuzco, waar ik Judith dit keer samen met haar ouders ben tegen gekomen. Cuzco was vroeger de Inka-hoofdstad van Peru, en het is daarom ook niet verwonderlijk dat een bezoek aan Machu Picchu hiervandaan vertrekt! ´s Ochtends vroeg werden we opgehaald om aan onze 4-daagse trail te beginnen. Van tevoren twijfelde ik een beetje aan mijn conditie voor het volbrengen van deze tocht, doordat ik verhalen had gehoord dat deze trek zwaar is, en vooral toen in La Paz bleek dat mijn conditie op grote hoogte toch niet helemaal optimaal is... Maar het viel uiteindelijk gelukkig mee! In tegenstelling tot een zekere Amerikaan in onze groep...
Onze groep bestond in toaal uit 9 mensen, een stel uit de VS, 2 vrienden uit de VS, een zweeds meisje, familie De Frel (Judith en haar ouders) en ik! Vanaf kilometer 82 zijn we vetrokken, om zelf in totaal 45 km in 4 dagen af te leggen naar Machu Picchu. De eerste dag is een soort van warming-up, waarbij het terrein richting de eerste camping redelijk vlak is en we onderweg een aantal inka-ruïnes tegenkwamen. De tweede dag is echter een stuk zwaarder; 5 uur via het Inka-pad omhoog, waarna nog 2 uur naar beneden. Waren we in het begin nog bang dat we de langzaamsten van de groep zouden zijn, al snel bleek dat Jason, de stoere 31-jarige Amerikaan uit California, deze titel op zich mocht dragen. Na elke twee passen die hij omhoog had gelopen, had hij 5 minuten nodig om weer bij te komen! Gelukkig hoefden we niet de hele tijd als groep bij elkaar te blijven, waardoor we hem 2 uur na onze binnenkomst in ons kamp mochten verwelkomen. De volgende ochtend werden we weer vroeg gewekt met een kopje verse cocathee! Deze dag zou wat relaxer zijn doordat we ook een aantal Inka-ruïnes van dichtbij zouden bekijken, maar toen we tegen schemer bij ons kamp aankwamen hadden we er toch aardig wat uurtjes lopen opzitten. We waren nog even bang dat Jason het laatste stuk teruggedragen zou moeten worden (de tentendragers gingen namelijk al naar hem op zoek), uiteindelijk bleek hij het toch nog op eigen kracht gehaald te hebben! Hij had zelf een nogal plausibele theorie voor zijn vertraging bedacht; wij hadden namelijk allemaal goede wandelschoenen terwijl hij op zijn legerlaarzen moest lopen... Tuurlijk Jason! De laatste dag moesten we extra vroeg opstaan om Machu Picchu zonder toeristen te zien, dus om 03.45 kregen we ons kopje cocathee in de tent aangeboden! Om halfzes mochten we door het laatste controlepunt heen, waarna Juud en ik als een gek gingen lopen om iedereen in te halen! We wilden natuurlijk niet dat iedereen eerder dan wij Machu Picchu zouden zien! Het viel dan ook een beetje tegen dat het door de regen van de nacht heel vochtig was, en we op het uitkijkpunt helemaal niets van Machu Picchu zagen... Toen zijn we maar doorgelopen tot Machu Picchu stad, en hier hadden Juud en ik onze eigen spaanstalige gids Bernardo, waarmee we eerst naar Waynu Picchu zijn gegaan! Vanuit deze berg heb je een supermooi uitzicht op Machu Picchu, en is het heel duidelijk te zien dat deze stad in de vorm van een condor is gebouwd! Terug beneden aan de berg stonden we dan echt in Machu Picchu stad! Hoe bijzonder is het om te zien hoe precies de Inka´s vroeger leefden! Al de stenen passen precies op elkaar, en aan het licht dat door de ramen schijnt konden zij precies zien hoe laat het was en wanneer de zomer- en wintertijd inging!
Terug in Cuzco gingen Juud en haar ouders de volgende ochtend weer vroeg weg, maar ik besloot nog even een beetje bij te komen van ons Machu Picchu avontuur. Maar niet voor lang, want twee dagen later ging ik namelijk op pad voor een echte pilgrimstocht in Qoyllur Ritt'i. Op deze tocht komen duizenden mensen af, uit Peru, Bolivia, Chili en daarnaast ook een klein aantal toeristen. ´s Avonds om half elf werd ik opgehaald, om samen met acht Peruanen de acht kilometer lange tocht naar het puntje van de berg af te leggen, waarbij we acht kruizen tegenkwamen onderweg. Na de top bereikt te hebben, hebben we eerst naar traditionele dansen gekeken. Toen de zon op kwam zijn we naar het uiterste puntje van de berg gegaan, waar een traditioneel spel werd gespeeld. Dit lijkt op levend monopolie, al begrijp ik niet precies de bedoeling. Voor 25 eurocent kon je 50.000 dollars kopen, waarvan je huizen, auto´s, straten etc. kon kopen, waarbij alle aankopen door notarissen moesten worden bevestigd. Je kreeg dan een klein stukje van de berg, waar iedereen druk bezig was om een tweede verdieping van stenen op het huis te bouwen en het in te zegenen met minivuurwerk en wijn. Misschien is het idee dat iedereen, rijk en arm, tijdens dit spel aankopen kunnen doen... Het was in ieder geval grappig om te zien hoe iedereen helemaal in zijn spel opging! Om 10 uur ´s ochtends werd er nog een mis gehouden, waarna we met z´n allen de acht kilometer lange tocht naar beneden aflegden.
Twee dagen later was het in Cuzco weer feest, Corpus Cristi, waarbij ook optochten werden gehouden met veel traditionele dansen. Met dit feest wordt gevierd dat Jezus zich in de vorm van brood en wijn aan de gelovigen wil geven. Het is mooi om te zien hoe de lokale bevolking helemaal opgaat in deze tradities!
In Arequipa had ik weer afgesproken met Judith en haar ouders. Hier hebben we een dagje cultureel gedaan, waarbij we het ijsmeisje "Juanita" hebben bezocht. Zij is waarschijnlijk rond het jaar 1.500 door de Inka´s geofferd en doordat het een ritueel was om kinderen boven op de vulkaan (6.700 meter) te offeren is ze altijd in de sneeuw geconserveerd gebleven. Hierdoor zijn nu nog delen van haar haar en huid te zien, wat erg bijzonder is!
De volgende dag zijn we naar de Colca Canyon gegaan. Inside information vertelde ons dat het best makkelijk is om deze zonder gids te lopen, dus Juud en ik, allias gidsen Jut en Jul, zouden deze taak wel even op ons neem! Het zou drie uur lopen zijn naar het eerste dorpje San Juan, en na lokale informatie te hebben ingewonnen die ons vertelde schuin de pampa´s over te steken en niet naar de mirador (uitkijkpunt) te gaan besloten wij toch even een kijkje op deze mirador te willen nemen. Toen we hier een soort van pad zagen hadden wij bedacht dat dit een soort B-route richting San Juan was, al waren pappa en mamma de Frel hier al vrij snel hun twijfels over aan het uiten... Toen we anderhalf uur later bijna de afgrond inliepen, konden we dan ook niet anders dan toegeven dat het waarschijnlijk toch een lama-pad was...
Nadat we wat later in de middag terugkwamen in Cabanacondo, ons startpunt, hadden we geen tijd meer om verder te gaan naar het volgende dorp, dus besloten we hier maar te slapen en probeerden Jut en Jul het goed te maken door te koken voor pappa en mamma De Frel. De volgende ochtend zijn we toen eerst met de bus naar het condoruitkijkpunt gegaan, wat echt heel gaaf was! Tussen acht en negen uur ´s ochtends vliegen de condors vanaf deze plek uit om op jacht te gaan, waardoor je condors op nog geen 3 meter afstand kan zien! Daarna hebben we maar het officiele pad richting San Juan genomen, wat een stuk makkelijker liep. Uiteindelijk hebben we de volgende dag Cabanaconda weer op tijd bereikt, met nog maar twee keer een klein beetje verdwaald te zijn... Hoezo heb je eigenlijk gidsen nodig?
Vanuit Arequipa zijn we doorgereisd naar Nazca, waar we de Nazcalijnen vanuit een klein vliegtuig hebben bekeken. De Nazcalijnen dateren van voor Christus, en in deze lijnen zijn verschillende figuren te zien, zoals bijvoorbeeld een aap, een marsmannetje, een condor etc. Tot op heden weten onderzoekers niet waarvoor deze lijnen ooit zijn aangelegd, want ze zijn alleen vanuit een vliegtuig te zien. Maar best grappig om te zien!
Dezelfde dag nog zijn we doorgereisd naar Huacachino, een oase vlakbij de stad Ika. Het was tijd om even een dagje te relaxen, dus hier hebben we lekker bij het zwembad gelegen en ´s middag zijn we met een sandbuggy door de woestijnduinen gaan scheuren en gaan sandboarden! Stiekem dacht ik dat ik een natuurtalentje zou zijn met mijn snowboardachtergrond, maar dat viel helaas toch tegen..!
´s Avonds vertrok ik weer alleen richting Pisco. Pisco staat bekend om zijn zeeleeuwenkoloni en de mooie rotsformaties die in het National Park Paracas te zien zijn, wat ook zeker waar is!
Om het einde van mijn reis nog een beetje te relaxen besloot ik nog een dagje strand te doen. Helaas staat Pisco ook bekend als gevaarlijk doordat vorig jaar in augustus een hele zware aardbeving is geweest. Bijna alle huizen zijn verwoest, en als je door dit dorp loopt heb je echt het gevoel dat er oorlog is geweest en het hele dorp plat gebombardeerd is. Er wonen nog veel mensen in tenten en op straat, en overal zijn de huizen in aanbouw. Toen ik op het strand lag, was er dan ook een jongen die het nodig vond om mijn tas te stelen! Dat is telefoon nummer twee die ergens in Zuid-Amerika verdwijnt, dus vanaf nu ben ik echt onbereikbaar geworden. Maar gelukkig had ik zelf verder niets! En ik had het geluk dat Judith mijn fototoestel had, zodat ik in ieder geval mijn foto´s nog heb.
Nu ben ik in Ayacucho, zonder telefoon op zoek naar familie De Frel, want ik heb nu geen idee waar zij slapen. Ik hoop maar dat Judith snel haar e-mail leest, zodat we samen inkopen kunnen gaan doen voor het weeshuis in Tambo!
Tot snel!
Beso Martiene
p.s. Zaterdag 7 juni is om 21.50 mijn welkomsbackparty op Schiphol, so you´re all invited!
xx
Vanuit La Paz ben ik doorgereisd naar Cuzco, waar ik Judith dit keer samen met haar ouders ben tegen gekomen. Cuzco was vroeger de Inka-hoofdstad van Peru, en het is daarom ook niet verwonderlijk dat een bezoek aan Machu Picchu hiervandaan vertrekt! ´s Ochtends vroeg werden we opgehaald om aan onze 4-daagse trail te beginnen. Van tevoren twijfelde ik een beetje aan mijn conditie voor het volbrengen van deze tocht, doordat ik verhalen had gehoord dat deze trek zwaar is, en vooral toen in La Paz bleek dat mijn conditie op grote hoogte toch niet helemaal optimaal is... Maar het viel uiteindelijk gelukkig mee! In tegenstelling tot een zekere Amerikaan in onze groep...
Onze groep bestond in toaal uit 9 mensen, een stel uit de VS, 2 vrienden uit de VS, een zweeds meisje, familie De Frel (Judith en haar ouders) en ik! Vanaf kilometer 82 zijn we vetrokken, om zelf in totaal 45 km in 4 dagen af te leggen naar Machu Picchu. De eerste dag is een soort van warming-up, waarbij het terrein richting de eerste camping redelijk vlak is en we onderweg een aantal inka-ruïnes tegenkwamen. De tweede dag is echter een stuk zwaarder; 5 uur via het Inka-pad omhoog, waarna nog 2 uur naar beneden. Waren we in het begin nog bang dat we de langzaamsten van de groep zouden zijn, al snel bleek dat Jason, de stoere 31-jarige Amerikaan uit California, deze titel op zich mocht dragen. Na elke twee passen die hij omhoog had gelopen, had hij 5 minuten nodig om weer bij te komen! Gelukkig hoefden we niet de hele tijd als groep bij elkaar te blijven, waardoor we hem 2 uur na onze binnenkomst in ons kamp mochten verwelkomen. De volgende ochtend werden we weer vroeg gewekt met een kopje verse cocathee! Deze dag zou wat relaxer zijn doordat we ook een aantal Inka-ruïnes van dichtbij zouden bekijken, maar toen we tegen schemer bij ons kamp aankwamen hadden we er toch aardig wat uurtjes lopen opzitten. We waren nog even bang dat Jason het laatste stuk teruggedragen zou moeten worden (de tentendragers gingen namelijk al naar hem op zoek), uiteindelijk bleek hij het toch nog op eigen kracht gehaald te hebben! Hij had zelf een nogal plausibele theorie voor zijn vertraging bedacht; wij hadden namelijk allemaal goede wandelschoenen terwijl hij op zijn legerlaarzen moest lopen... Tuurlijk Jason! De laatste dag moesten we extra vroeg opstaan om Machu Picchu zonder toeristen te zien, dus om 03.45 kregen we ons kopje cocathee in de tent aangeboden! Om halfzes mochten we door het laatste controlepunt heen, waarna Juud en ik als een gek gingen lopen om iedereen in te halen! We wilden natuurlijk niet dat iedereen eerder dan wij Machu Picchu zouden zien! Het viel dan ook een beetje tegen dat het door de regen van de nacht heel vochtig was, en we op het uitkijkpunt helemaal niets van Machu Picchu zagen... Toen zijn we maar doorgelopen tot Machu Picchu stad, en hier hadden Juud en ik onze eigen spaanstalige gids Bernardo, waarmee we eerst naar Waynu Picchu zijn gegaan! Vanuit deze berg heb je een supermooi uitzicht op Machu Picchu, en is het heel duidelijk te zien dat deze stad in de vorm van een condor is gebouwd! Terug beneden aan de berg stonden we dan echt in Machu Picchu stad! Hoe bijzonder is het om te zien hoe precies de Inka´s vroeger leefden! Al de stenen passen precies op elkaar, en aan het licht dat door de ramen schijnt konden zij precies zien hoe laat het was en wanneer de zomer- en wintertijd inging!
Terug in Cuzco gingen Juud en haar ouders de volgende ochtend weer vroeg weg, maar ik besloot nog even een beetje bij te komen van ons Machu Picchu avontuur. Maar niet voor lang, want twee dagen later ging ik namelijk op pad voor een echte pilgrimstocht in Qoyllur Ritt'i. Op deze tocht komen duizenden mensen af, uit Peru, Bolivia, Chili en daarnaast ook een klein aantal toeristen. ´s Avonds om half elf werd ik opgehaald, om samen met acht Peruanen de acht kilometer lange tocht naar het puntje van de berg af te leggen, waarbij we acht kruizen tegenkwamen onderweg. Na de top bereikt te hebben, hebben we eerst naar traditionele dansen gekeken. Toen de zon op kwam zijn we naar het uiterste puntje van de berg gegaan, waar een traditioneel spel werd gespeeld. Dit lijkt op levend monopolie, al begrijp ik niet precies de bedoeling. Voor 25 eurocent kon je 50.000 dollars kopen, waarvan je huizen, auto´s, straten etc. kon kopen, waarbij alle aankopen door notarissen moesten worden bevestigd. Je kreeg dan een klein stukje van de berg, waar iedereen druk bezig was om een tweede verdieping van stenen op het huis te bouwen en het in te zegenen met minivuurwerk en wijn. Misschien is het idee dat iedereen, rijk en arm, tijdens dit spel aankopen kunnen doen... Het was in ieder geval grappig om te zien hoe iedereen helemaal in zijn spel opging! Om 10 uur ´s ochtends werd er nog een mis gehouden, waarna we met z´n allen de acht kilometer lange tocht naar beneden aflegden.
Twee dagen later was het in Cuzco weer feest, Corpus Cristi, waarbij ook optochten werden gehouden met veel traditionele dansen. Met dit feest wordt gevierd dat Jezus zich in de vorm van brood en wijn aan de gelovigen wil geven. Het is mooi om te zien hoe de lokale bevolking helemaal opgaat in deze tradities!
In Arequipa had ik weer afgesproken met Judith en haar ouders. Hier hebben we een dagje cultureel gedaan, waarbij we het ijsmeisje "Juanita" hebben bezocht. Zij is waarschijnlijk rond het jaar 1.500 door de Inka´s geofferd en doordat het een ritueel was om kinderen boven op de vulkaan (6.700 meter) te offeren is ze altijd in de sneeuw geconserveerd gebleven. Hierdoor zijn nu nog delen van haar haar en huid te zien, wat erg bijzonder is!
De volgende dag zijn we naar de Colca Canyon gegaan. Inside information vertelde ons dat het best makkelijk is om deze zonder gids te lopen, dus Juud en ik, allias gidsen Jut en Jul, zouden deze taak wel even op ons neem! Het zou drie uur lopen zijn naar het eerste dorpje San Juan, en na lokale informatie te hebben ingewonnen die ons vertelde schuin de pampa´s over te steken en niet naar de mirador (uitkijkpunt) te gaan besloten wij toch even een kijkje op deze mirador te willen nemen. Toen we hier een soort van pad zagen hadden wij bedacht dat dit een soort B-route richting San Juan was, al waren pappa en mamma de Frel hier al vrij snel hun twijfels over aan het uiten... Toen we anderhalf uur later bijna de afgrond inliepen, konden we dan ook niet anders dan toegeven dat het waarschijnlijk toch een lama-pad was...
Nadat we wat later in de middag terugkwamen in Cabanacondo, ons startpunt, hadden we geen tijd meer om verder te gaan naar het volgende dorp, dus besloten we hier maar te slapen en probeerden Jut en Jul het goed te maken door te koken voor pappa en mamma De Frel. De volgende ochtend zijn we toen eerst met de bus naar het condoruitkijkpunt gegaan, wat echt heel gaaf was! Tussen acht en negen uur ´s ochtends vliegen de condors vanaf deze plek uit om op jacht te gaan, waardoor je condors op nog geen 3 meter afstand kan zien! Daarna hebben we maar het officiele pad richting San Juan genomen, wat een stuk makkelijker liep. Uiteindelijk hebben we de volgende dag Cabanaconda weer op tijd bereikt, met nog maar twee keer een klein beetje verdwaald te zijn... Hoezo heb je eigenlijk gidsen nodig?
Vanuit Arequipa zijn we doorgereisd naar Nazca, waar we de Nazcalijnen vanuit een klein vliegtuig hebben bekeken. De Nazcalijnen dateren van voor Christus, en in deze lijnen zijn verschillende figuren te zien, zoals bijvoorbeeld een aap, een marsmannetje, een condor etc. Tot op heden weten onderzoekers niet waarvoor deze lijnen ooit zijn aangelegd, want ze zijn alleen vanuit een vliegtuig te zien. Maar best grappig om te zien!
Dezelfde dag nog zijn we doorgereisd naar Huacachino, een oase vlakbij de stad Ika. Het was tijd om even een dagje te relaxen, dus hier hebben we lekker bij het zwembad gelegen en ´s middag zijn we met een sandbuggy door de woestijnduinen gaan scheuren en gaan sandboarden! Stiekem dacht ik dat ik een natuurtalentje zou zijn met mijn snowboardachtergrond, maar dat viel helaas toch tegen..!
´s Avonds vertrok ik weer alleen richting Pisco. Pisco staat bekend om zijn zeeleeuwenkoloni en de mooie rotsformaties die in het National Park Paracas te zien zijn, wat ook zeker waar is!
Om het einde van mijn reis nog een beetje te relaxen besloot ik nog een dagje strand te doen. Helaas staat Pisco ook bekend als gevaarlijk doordat vorig jaar in augustus een hele zware aardbeving is geweest. Bijna alle huizen zijn verwoest, en als je door dit dorp loopt heb je echt het gevoel dat er oorlog is geweest en het hele dorp plat gebombardeerd is. Er wonen nog veel mensen in tenten en op straat, en overal zijn de huizen in aanbouw. Toen ik op het strand lag, was er dan ook een jongen die het nodig vond om mijn tas te stelen! Dat is telefoon nummer twee die ergens in Zuid-Amerika verdwijnt, dus vanaf nu ben ik echt onbereikbaar geworden. Maar gelukkig had ik zelf verder niets! En ik had het geluk dat Judith mijn fototoestel had, zodat ik in ieder geval mijn foto´s nog heb.
Nu ben ik in Ayacucho, zonder telefoon op zoek naar familie De Frel, want ik heb nu geen idee waar zij slapen. Ik hoop maar dat Judith snel haar e-mail leest, zodat we samen inkopen kunnen gaan doen voor het weeshuis in Tambo!
Tot snel!
Beso Martiene
p.s. Zaterdag 7 juni is om 21.50 mijn welkomsbackparty op Schiphol, so you´re all invited!
xx
-
31 Mei 2008 - 17:15
Judith:
Schatje!
Ik ben net alle busmaatschappijen van Aya afgeweest en uiteindelijk via je hotel erachter gekomebn dat je met Antezana was, die doodleuk zeiden dat je niet in de bus zat! Ben blij dat je nog leeft en ga nu snel naar je toe! kus -
31 Mei 2008 - 18:09
Nadia:
Hoi Meid,
Je avonturen komen nu bijna tot een eind! Je kan in ieder geval terug kijken op een super geweldige tijd! Vind het nog steeds ontzettend knap van je dat je dit allemaal heb ondernomen en door heb gezet! Super! Maar ben blij dat je weer 'heel' thuis komt! Kan er helaas zaterdag niet bij mijn zijn, maar misschien kom ik zondag even bij je langs. Als je daar in ieder geval nog energie voor heb! =) Spreek je gauw!
Geniet nog flink van de laatste dagen!
XXX Nadia -
31 Mei 2008 - 18:21
Jut:
Hola Jul,
Ik hoop dat m´n mama je site pas leest als ze weer in NL is, anders krijgen we nog op ons kop:). Was wel echt super leuk afgelopen weken, en we gaan nog ff goed afsluiten tussen de schatjes in Tambo! Beso Jut -
31 Mei 2008 - 18:25
Pappa En Mamma:
genieten en genieten kunnen wel heel verschillend zijn, niet waar. gelukkig alles goed terecht gekomen en nu je laatste weekje maar volop genieten samen met judith. ben wel benieuwd naar de foto's. eeb extra dikke kus mamma en ookk van pappa -
31 Mei 2008 - 19:57
Ingeborg:
Hi meis!
Wel balen zeg...zo de laatste dagen van je trip nog even een E*%el tegen te komen. Gelukkig heb je zelf niks zoals je het zelf schrijft :-), dat is toch het belangrijkste. Geniet van je laatste dagen! Tot zaterdag.
Kus,
Ingeborg -
01 Juni 2008 - 00:45
Vera:
Hee Martiene,
Geniet van je laatste dagen in Peru! Wat kan je veel zien en meemaken tijdens zo´n reis he! Ik sta er zelf steeds weer versteld van. Jammer dat onze meeting in Cusco niet meer is gelukt..
Ik zit nu in Ecuador, Loja en heb nog 2 maanden in het vooruitzicht.
beso,
Vera -
01 Juni 2008 - 05:02
Barbara:
Hey Tien (en Juud en fam). Klinkt allemaal wel weer geweldig en ja, soms denk je dat je geen gids nodig hebt, maar achteraf had het dan toch wel handig geweest (net als met onze scubaduik ervaring in het Great Barrier Reef). Balen van je camera, maar ja gelukkig "alleen maar" materiele schade. Wel grappig om te lezen dat jullie echt precies dezelfde dingen doen als ik toen ik in Peru was (inca trail & Macchu Picchu, Arequipa, cruz del condor & Colca Canyon, Pisco & zeehonden/pinguins), het komt bij mij ook allemaal weer boven. Nog maar een weekje he, wat is het snel gegaan zeg! Nou meid, geniet nog extra van je laatste weekje en alvast een goede terugvlucht! Tot over een maandje! dikke kus -x- -
01 Juni 2008 - 05:03
Barbara:
Ik bedoel telefoon i.p.v. camera ;-) -
02 Juni 2008 - 09:01
Esther En Fleur:
hello,
fleur zit ff lekker voor de tv naar de little people te kijken zodat ik in alle rust even naar je verhaal kan kijken. normaal krijg ik altijd een mailtje maar deze keer niet. ik hoorde van mama dat je wat op de site geplaatst had. wel balen zeg dat er nog net iemand moet zijn die je even moet bestelen, sukkels.
hier alles goed. het is vandaag een beetje benauwd dus heb alvast maar vroeg boodschappen gedaan. veder hebben we een lekker relaxed weekend gehad. alleen het weer deed niet wat het beloofd had aan het begin van de week. nouja.
nou geniet lekker van je laatste dagen. doe een beetje relaxed en laat alles alvast een beetje bezinken.
weet nog niet zeker of ik er bij ben zaterdag. we hebben ook een feest dus het lijkt me leuker als ik je zondag zie en dat we dan op het gemak een beetje kunnen bijkletsen. Dan kun je Fleur ook weer is goed bekijken. haha.
nou genietse nog ff en een dikke knuffel van ons beide.
xuzz -
02 Juni 2008 - 09:14
Mieke:
Het blijft leuk om je verhalen te lezen, maar ik kan niet wachten om gewoon weer lekker met je te kletsen. Dat is toch leuker! Nog een kleine week. Tenminste, ik neem aan dat je paspoort niet is gejat?! Nu kan ik eindelijk zeggen: "tot snel!". Een goede terugreis, dikke kus Mieke -
02 Juni 2008 - 10:27
Joke:
Hai meisje,
Geweldig zo'n schat aan ervaringen die jij in je bagage mee terug neemt naar Nederland en je verhalen zijn een blijvende herinnering! Maanden die je vlg mij voor geen goud had willen missen.
Toy toy and have fun the last days!
Bye bye en gr, ook van Socrate -
02 Juni 2008 - 18:40
Manja:
He Tien,
Super cool nog even van alles zien. Veel plezier met Juud in Tambo bij de kleintjes en ik zie je waarschijnlijk zaterdag! -
04 Juni 2008 - 02:01
Nel:
Hoi Martiene
Gelukkig hebben we je gevonden in Ayacucho. Wat een schrik! Ik was blij, dat ik je weer zag.
Bedankt voor je support, vooral tijdens de Colca Canyon. Die afdaling was echt een ramp. Ik moet maar eens op een cursus ¨downhill¨
Wij hebben heel veel beleefd met z´n vieren. Het was echt heel gezellig!
x ( eentje maar, volgens Peruaans gebruik).
-
05 Juni 2008 - 05:45
Henk En Janneke:
Martiene, een heel voorspoedige reis terug! En succes thuis met het overwinnen van het IWWT-virus (Ikwilweerterugvirus) ;)Het was heel leuk zo met je mee te lezen, voor jou een reis die je je leven lang niet meer vergeet. Heel goed dat je dat nu gedaan hebt! -
05 Juni 2008 - 11:25
Niek:
Hey Tienert,
Wederom een erg leuk verhaal! Ik word geloof per bericht steeds meer jaloers op je..
Gelukkig dat de foto's bespaard zijn gebleven!
Veel plezier nog even en alvast een goede reis terug gewenst.
Doeixx, Niek -
07 Juni 2008 - 01:29
Jut:
Wat moet Jut nou zonder Jul? Dat kan dus eigenlijk echt niet en vind het maar ongezellig! Maar gelukkig maar 19 daagjes:). Was echt gezellig afgelopen maand! Ga je snel foto's sturen van de vloerdingen die ik vandaag heb gekocht (zijn echt leuk!) en van de mooi (ga ik vanuit) geschilderde meubels! Geniet ervan om iedereen weer te zien en je weet het...(quote: ) zoen maar goed! Dikke kus Jut
-
07 Juni 2008 - 07:25
Mamma:
was nog even nieuwsgierig en ja, kijk de foto's staan erop. misschien dat je in Madrid nog weer gaat kijken, dan nog een heel klein stukje en dan zie je weer allemaal Nederlandse gezichten. Wouw dat zal wat zijn, maar deze reportage laat zien dat er een heel andere wereld is dan ons landje. Tot straks -
07 Juni 2008 - 09:23
Marc:
Bienvenido! -
07 Juni 2008 - 12:49
Es:
Nog maar een paar uur en dan ben je gewoon weer terug! Toch wel apart! De foto's zien er echt super uit! tot straks!
liefs esther -
07 Juni 2008 - 20:01
Nel:
Hoi Martiene
Mooie foto's. Gelukkig geen foto van mij, dat ik jammerend tegen de bergwand hang.
Judith en jij zijn trouwens echte bikkels, met volle bepakking de incatrail lopen, dat doen niet veel mensen jullie na!!( zie foto 2)
Jullie kunnen volgend jaar wel meedoen met de 4-daagse van Nijmegen tussen de militairen met zware bepakking maar neem dan wel een professionele gids mee!
Groeten van Nel Snel( voor het laatst)
-
08 Juni 2008 - 01:25
Barbara:
Hey Tien,
Ben je al weer veilig in NL? Ik heb er net ook weer een aardig vliegreisje opzitten Christchurch (NZ) - Sydney - Singapore, wel toevallig dat we ongeveer tegelijkertijd in het vliegtuig hebben gezeten. Het is hier een graad of 25-30 en in NZ vroor het, dus is weer even acclimatiseren. Heb m'n wanten, muts, sjaal en dikke joggingspak bij vrienden in NZ achtergelaten. ;-) Meis, hoop dat je een goede vlucht gehad hebt en lekker aan het bijkletsen bent met iedereen in NL, tot over 3 weekjes!! -x- -
18 Juni 2008 - 20:24
Aagje Y Oliver :
Hey Martiene,
Het ziet er naar uit dat je tot nu toe een fantastische tijd hebt gehad in Zuid-Amerika. Wij zijn terug thuis (België) voor twee weekjes...daarna keren we terug naar Peru om nog een maandje te gaan genieten. Mocht er je nog tijd resten aan het andere eind van de wereld, dan wensen wij jouw veel succes!
't Was superleuk samen de deathroade te nemen...
Groetjes aan Judith!
Gaat je goed!
Aagje en Oliver -
25 Juni 2008 - 17:15
Jut:
Jul!
Ik mis een update van je laatste weekje:) Tot morgen! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
