Afscheid....
Door: Martiene
Blijf op de hoogte en volg Martiene
16 April 2008 | Argentinië, Córdoba
Hallo mensen!
Dit keer een update vanuit Cordoba! Na ruim twee maanden heb ik afscheid moeten nemen van Buenos Aires, al is het maar voor even, want vanavond ga ik voor de laatste keer nog een paar dagen terug om Ingeborg deze geweldige stad te laten zien!
Maar first things first... Mijn vorige bericht was geëindigd bij mijn vrijwilligersproject in Quilmes. Toen ik dit bericht schreef had ik nog drie weken te gaan, maar inmiddels heb ik helaas afscheid moeten nemen van alle kids! Ik heb er echt een geweldige tijd gehad, en hoe meer tijd ik in het tehuis doorbracht, hoe meer ik me aan de kinderen begon te hechten. Zelfs Silvina, waar ik mij in het begin de hele tijd aan had geërgerd en die mij van kriebelende beestjes had voorzien had mijn hart gestolen, en was een van mijn favoriete meiden in het project geworden! Het was dan na twee maanden ontzettend moeilijk om afscheid te nemen. De woensdag voor ons vertrek hadden Gabriele en ik een afscheidsfeestje georganiseerd, wat voornamelijk bestond uit veel eten en wat muziek! Overdag waren we vooral bezig geweest om muffins te bakken die de kinderen konden versieren, marshmallows in de oven op te warmen (wat een erg populaire snack voor de kids is), fruitsalade te maken etc. Met al deze voornamelijk ongezonde dingen was het dan ook erg leuk om te zien dat de kinderen vooral de fruitsalade superlekker vonden! Wat het aan de andere kant ook weer jammer maakt dat ze dit normaal nooit krijgen... Verder hadden ze de grootste pret met het maken van figuren van ballonen en ballonentrap (thnx meiden!).
Voor het avondeten hadden we aan iedereen een fotocompilatie met de leukste foto´s van de kinderen cadeau gedaan. Iedereen was er hartstikke blij mee, tot Martin naar me toe kwam met de mededeling dat hij de foto niet wilde hebben. Ik was een beetje verbaasd, en vroeg hem waarom niet, waarop hij antwoordde dat hij nergens goed op de foto te zien was... Foutje! Gelukkig was hij uiteindelijk ook blij met zijn foto toen we hem een aangepaste versie van de foto gaven, zodat hij ook te zien was. Als diner hadden we een hele culinaire maaltijd voor de kinderen gemaakt, pancho´s met patat! Voor de kinderen is het een heuse delicatesse, maar in de Nederlandse volksmond zouden wij het een broodje knakworst of een hotdog noemen! Al met al was het een heel leuk feest en hadden de kinderen het gelukkig ook erg naar hun zin!
De volgende dag was de laatste volle dag dat we op het project aanwezig waren, en daarbij ook de verjaardag van Franco en Agustin! ´s Ochtends was ik daarom naar het centrum gegaan om cadeautjes en taart voor de jongens te kopen, wat op aanraden van de projectleidster een warme trui was. Maar nadat de kinderen ´s middags terug uit school waren gekomen werd de dag een beetje hectisch, waardoor we uiteindelijk de cadeaus pas de volgende dag hebben gegeven. Er waren zieken, kleine Agustin die met voetballen hard was gevallen, Diana die naar het ziekenhuis moest omdat ze dachten dat haar vinger gebroken was, Sofia die hard van een stoel was gevallen nadat er een paar kinderen een paar stenen door de ruit hadden gegooit, en die na het eten niet meer kon stoppen met overgeven. Commotie alom dus! En dus ook geen tijd om de cadeautjes te geven... Gelukkig rekenen de kinderen hier niet op cadeaus met hun verjaardag, dus toen Gabriele en ik de volgende dag de cadeaus gaven waren ze superblij, en liepen ze de hele morgen samen als twee stoere gangsters door het huis heen!
Vrijdag was het dan zo ver dat we echt afscheid moesten nemen van de kinderen. Ze worden altijd één voor één op gehaald, dus de hele middag zijn we bezig geweest met de kinderen goodbye te zeggen, waarbij af en toe wel eens een traantje te zien was. Het is nu zo´n gek idee dat ik ze niet meer zal zien... Ik mis ze nu al! Aan de ene kant ben ik blij dat ik niet nog langer bij het project ben, want je gaat je alleen maar meer aan de kinderen hechten! En daarnaast kom je ook steeds meer dingen over de organisatie te weten die je beter niet kan weten... Zo weten ze bijvoorbeeld al meer dan een jaar dat een meisje sexueel misbruikt wordt door haar oom, en daar doen ze helemaal niets aan! Echt onbegrijpelijk! Gabriele heeft uiteindelijk samen met een medewerker aangifte gedaan bij de politie, dus ik hoop dat er nu een verandering in zal komen. Al schijnen dit soort dingen hier redelijk gebruikelijk te zijn...
Afgelopen tijd is dus echt fantastisch geweest, maar met het afscheid van het project ga ik ook weer een nieuwe fase van mijn reis is. Ik heb nu een paar dagen in Cordoba doorgebracht, waar ik vooral een beetje kerken en kunsttentoonstellingen heb gezien, en een bezoek aan het oude huis van Che Guevara heb gebracht. Gisteravond heb ik ook mijn eerste sambales gehad in het hostel, heel grappig! Als het met het swingen van de salsa al niet echt fantastisch gaat, moet dat swingen van die heupen op sambamuziek natuurlijk helemaal geen probleem zijn, haha! Gelukkig was ik niet de enige die problemen had om de juiste passen en maat te vinden, zodat we met z´n allen aan het stuntelen waren! Vannacht ga ik weer met de bus terug naar Buenos Aires, waarna ik samen met Ingeborg drie weken zal gaan rondreizen, superleuk dus!
Heel veel liefs,
Martiene!
Dit keer een update vanuit Cordoba! Na ruim twee maanden heb ik afscheid moeten nemen van Buenos Aires, al is het maar voor even, want vanavond ga ik voor de laatste keer nog een paar dagen terug om Ingeborg deze geweldige stad te laten zien!
Maar first things first... Mijn vorige bericht was geëindigd bij mijn vrijwilligersproject in Quilmes. Toen ik dit bericht schreef had ik nog drie weken te gaan, maar inmiddels heb ik helaas afscheid moeten nemen van alle kids! Ik heb er echt een geweldige tijd gehad, en hoe meer tijd ik in het tehuis doorbracht, hoe meer ik me aan de kinderen begon te hechten. Zelfs Silvina, waar ik mij in het begin de hele tijd aan had geërgerd en die mij van kriebelende beestjes had voorzien had mijn hart gestolen, en was een van mijn favoriete meiden in het project geworden! Het was dan na twee maanden ontzettend moeilijk om afscheid te nemen. De woensdag voor ons vertrek hadden Gabriele en ik een afscheidsfeestje georganiseerd, wat voornamelijk bestond uit veel eten en wat muziek! Overdag waren we vooral bezig geweest om muffins te bakken die de kinderen konden versieren, marshmallows in de oven op te warmen (wat een erg populaire snack voor de kids is), fruitsalade te maken etc. Met al deze voornamelijk ongezonde dingen was het dan ook erg leuk om te zien dat de kinderen vooral de fruitsalade superlekker vonden! Wat het aan de andere kant ook weer jammer maakt dat ze dit normaal nooit krijgen... Verder hadden ze de grootste pret met het maken van figuren van ballonen en ballonentrap (thnx meiden!).
Voor het avondeten hadden we aan iedereen een fotocompilatie met de leukste foto´s van de kinderen cadeau gedaan. Iedereen was er hartstikke blij mee, tot Martin naar me toe kwam met de mededeling dat hij de foto niet wilde hebben. Ik was een beetje verbaasd, en vroeg hem waarom niet, waarop hij antwoordde dat hij nergens goed op de foto te zien was... Foutje! Gelukkig was hij uiteindelijk ook blij met zijn foto toen we hem een aangepaste versie van de foto gaven, zodat hij ook te zien was. Als diner hadden we een hele culinaire maaltijd voor de kinderen gemaakt, pancho´s met patat! Voor de kinderen is het een heuse delicatesse, maar in de Nederlandse volksmond zouden wij het een broodje knakworst of een hotdog noemen! Al met al was het een heel leuk feest en hadden de kinderen het gelukkig ook erg naar hun zin!
De volgende dag was de laatste volle dag dat we op het project aanwezig waren, en daarbij ook de verjaardag van Franco en Agustin! ´s Ochtends was ik daarom naar het centrum gegaan om cadeautjes en taart voor de jongens te kopen, wat op aanraden van de projectleidster een warme trui was. Maar nadat de kinderen ´s middags terug uit school waren gekomen werd de dag een beetje hectisch, waardoor we uiteindelijk de cadeaus pas de volgende dag hebben gegeven. Er waren zieken, kleine Agustin die met voetballen hard was gevallen, Diana die naar het ziekenhuis moest omdat ze dachten dat haar vinger gebroken was, Sofia die hard van een stoel was gevallen nadat er een paar kinderen een paar stenen door de ruit hadden gegooit, en die na het eten niet meer kon stoppen met overgeven. Commotie alom dus! En dus ook geen tijd om de cadeautjes te geven... Gelukkig rekenen de kinderen hier niet op cadeaus met hun verjaardag, dus toen Gabriele en ik de volgende dag de cadeaus gaven waren ze superblij, en liepen ze de hele morgen samen als twee stoere gangsters door het huis heen!
Vrijdag was het dan zo ver dat we echt afscheid moesten nemen van de kinderen. Ze worden altijd één voor één op gehaald, dus de hele middag zijn we bezig geweest met de kinderen goodbye te zeggen, waarbij af en toe wel eens een traantje te zien was. Het is nu zo´n gek idee dat ik ze niet meer zal zien... Ik mis ze nu al! Aan de ene kant ben ik blij dat ik niet nog langer bij het project ben, want je gaat je alleen maar meer aan de kinderen hechten! En daarnaast kom je ook steeds meer dingen over de organisatie te weten die je beter niet kan weten... Zo weten ze bijvoorbeeld al meer dan een jaar dat een meisje sexueel misbruikt wordt door haar oom, en daar doen ze helemaal niets aan! Echt onbegrijpelijk! Gabriele heeft uiteindelijk samen met een medewerker aangifte gedaan bij de politie, dus ik hoop dat er nu een verandering in zal komen. Al schijnen dit soort dingen hier redelijk gebruikelijk te zijn...
Afgelopen tijd is dus echt fantastisch geweest, maar met het afscheid van het project ga ik ook weer een nieuwe fase van mijn reis is. Ik heb nu een paar dagen in Cordoba doorgebracht, waar ik vooral een beetje kerken en kunsttentoonstellingen heb gezien, en een bezoek aan het oude huis van Che Guevara heb gebracht. Gisteravond heb ik ook mijn eerste sambales gehad in het hostel, heel grappig! Als het met het swingen van de salsa al niet echt fantastisch gaat, moet dat swingen van die heupen op sambamuziek natuurlijk helemaal geen probleem zijn, haha! Gelukkig was ik niet de enige die problemen had om de juiste passen en maat te vinden, zodat we met z´n allen aan het stuntelen waren! Vannacht ga ik weer met de bus terug naar Buenos Aires, waarna ik samen met Ingeborg drie weken zal gaan rondreizen, superleuk dus!
Heel veel liefs,
Martiene!
-
17 April 2008 - 05:07
Judith:
Hola chica!
Mooi verhaal! En gracias voor de goeie ideeen voor afscheidsfeestje van Kristina en mij eind juni, leuk die muffins en ballonnentrap! En leuk om te zien dat je collages ook aan de andere kant van de wereld in de smaak vallen! Heb vandaag ook voorlopig afscheid genomen, en morgen naar Bolivia! Echt grappig dat we zo steeds hetzelfde doen! Veel plezier met Ingeborg en misschien tot in La Paz en anders sowieso Cusco!! Kus! -
17 April 2008 - 05:21
Rianne:
Hi tien!
leuk dat je zo'n leuke tijd heb gehad bij de kids!! Afscheid lijkt mij ook erg moeilijk! Echt lief zo'n feestje!
Heel veel plezier de komende tijd, weer lekker reizen.. Nog 2 maanden.. Haha je wil vast nog niet terug, maar ik heb wel weer zin om lekker bij te kletsen op een terrasje!!
Veel plezier met Ingeborg en succes met de salsa!!
kus Ri -
17 April 2008 - 07:08
Barbara:
Hey Tien,
Klinkt allemaal erg leuk, maar ook wel een beetje een emotionele ervaring, dat afscheid van die lieve kids. Kan me voorstellen dat je snel aan ze gaat hechten. Sommige gebeurtenissen of blikken op die kids hun gezichten zul je nooit vergeten. Ik heb dat ook nog weleens als ik terugdenk aan mijn reis door Centraal en Zuid Amerika. Wat ik hier nu doe is totaal anders, er is hier geen armoede en behalve de soms wat ranzige hostels is alles schoon en mooi onderhouden en betaal je voor alles dan ook de hoofdprijs... dit is echt een "luxe vakantie" vergeleken met backpacken door Z-Am. Maar goed, geniet van de komende tijd 'on the road' en we blijven elkaar op de hoogte houden.
Dikke kus,
-
17 April 2008 - 07:15
Anais:
Hey Nichtje,
Weer een hooop leuke en mooie dingen meegemaakt, lees ik!! Gaaf hoor, nu idd een nieuwe stap in je reis samen met je zus! Heel veel plezier met zn 2tjes, geniet ervan, let een beetje op elkaar en ENJOY!
XXX Anais -
17 April 2008 - 08:03
Esther:
Hoi Martiene,
Heel veel plezier op je reis met Ingeborg. Wel lekker om nu echt even 3 weken vakantie te vieren.
Op de foto's te zien hebben de kinderen genoten van het feestje. Wel een raar idee dat je ze niet meer zult zien.
Hier gaat alles goed. Dennis heeft een nieuwe baan waar hij waarschijnlijk per 1 juli gaat beginnen. Gisteren is alles daarvoor rond gekomen.
Ik ga vanmiddag solliciteren bij de gemeente Rijnwoude, dus ben benieuwd. Kan ik er weer een beetje inkomen.
Met Fleur gaat alles weer beter. Na 1,5 week niks aan de hand heeft ze nu weer oorontsteking. Ze heeft nu antibiotica gekregen en oordruppels en vandaag ging alles weer beter en was haar loopoor gelukkig weer afgelopen. Ook hoeven we haar geen ijzer meer te geven waardoor ze een veel vrolijker meisje is en veel minder zeurt. Ik heb nog wat nieuwe foto's op de hyves staan en zal er denk ik morgen nog wat op zetten. Ze heeft nu staartjes in en dat ziet er wel heel schattig uit.
Nou geniet lekker van je tijd met Ingeborg en daarna weer ff lekker alleen.
Dikke knuffel en ik zie er wel weer een beetje naar uit om je te zien.
Dikke kus.
Esther en Fleur
p.s. Dennis zal nog wel zelf een mailtje sturen denk ik dus vandaar dat ik zijn naam er niet bij zet. -
17 April 2008 - 08:34
Nadia:
Hey Meid!!
Geweldig weer om te lezen hoe je het naar je zin heb! Jammer dat je afscheid moet nemen van de kids, maar in plaats daarvan komen weer hele mooie nieuwe avonturen in de plaats!!! Dus geniet daar maar lekker van!
Leuk dat Ingeborg langs komt! Altijd super gezellig om even iemand bij je te hebben. Kan je lekker bijkletsen! Veel plezier samen!
In Nederland gaat alles zijn gangentje! Heb al leuke spullen gekocht voor onze toekomstige huis, alleen nu nog wachten op het huis zelf, haha! Maar die komt er wel!
Take Care!!
Dikke kus en knuffel, xxx Nadia -
17 April 2008 - 08:38
Henk Ronner:
Hoi Martiene,
Bedankt voor je geweldige verslag. Afscheid nemen doet altijd zeer!
Ga nu na deze emotievolle tijd maar even flink genieten met Ingeborg. Hoe gaat het met je taallessen? Volgens mij kun je je behoorlijk redden. Anders hadden we het wel gehoord. Blijf genieten van alles wat je ziet en meemaakt en blijf foto's maken. Je zult zien dat je er later veel plezier aan zult beleven.
Misschien wordt het wel een reden dat je een keer teruggaat om te zien hoe alles verder is gegaan.
Geniet zoveel als je kunt en haal eruit wat erin zit. Hier is het ook maar behelpen, maar dan op een andere manier.
Groeten van je"ome" Henk. -
17 April 2008 - 09:06
Manja:
Heel veel plezier met je reis en alles wat je nog gaat zien. Afscheid nemen is altijd moeilijk zeker als je gehecht bent aan de kids. Je hebt wel heel goed werk gedaan de afgelopen weken en die ervaring die blijft. Have fun de aankomende tijd! -
17 April 2008 - 17:49
Edwin:
Lief!
What can I say. Jij gaat weer verder reizen en hebt zojuist een hoofdstukje afgesloten.. Betekent ook weer een hoofdstukje dichterbij ons weerzien!
Inmiddels heb je kunnen ontdekken dat ik in het diepste geheim met je zus heb afgesproken om nog iets mee te geven for you! Hopelijk vind je het wat en kan je er langer van genieten dan die andere.. :p
Lots of fun met zuslief!
Kus
P.s.
The pics zijn nice, again! -
18 April 2008 - 14:31
Roos:
hallo martiene.
Ik heb al je verhalen weer gelezen en de foto`s ook gezien leuk .
fijn dat Ingeborg nu bij je is maak er een leuke vakantie van samen en doe Ingeborg de groetjes .gr ROOS -
21 April 2008 - 15:37
Andre Van De Velde:
Hoi Martiene,
Ik zie dat je een hele mooie tijd hebt in Zuid Amerika. Geniet van je verblijf daar.
-
23 April 2008 - 10:30
Mieke:
Aan de foto's te zien is het inderdaad een geslaagd feestje geweest! Echt leuk! Het afscheid nemen lijkt mij ook één van de moeilijkste dingen. Veel plezier met je zus de komende weken! Dikke kus Mieke -
24 April 2008 - 07:42
Mamma:
probeer ook op deze manier contact met jullie te maken want met sms-en lukte het niet.
gister weer in het ziekenhuis geweest, as maandag weer. hechtingen en tampon eruit en nu maar opknappen. geniet met ingeborg samen van deze tijd, want nu gaat het wel hard. hoop je snel op skype te spreken.
liefs en een hele dikke pakkers voor jullie. Jammer dat het pakje niet op tijd is aangekomen, zal nog navraag doen mamma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
