BA, vrijwilligerswerk en kriebelende beestjes!
Door: Martiene
Blijf op de hoogte en volg Martiene
01 Maart 2008 | Argentinië, Buenos Aires
Hallo lieve mensen!
Ik ben inmiddels al weer drie weken in Buenos Aires, and I´m loving it! Buenos Aires is echt een geweldige stad, met ontzettend veel mooie pleinen, parken, gebouwen en huizen, maar het is daarentegen ook een stad van tegenstrijdigheden. Je ziet hier de mannen in pak langs de slapende daklozen rennen, en ´s nacht zijn de mensen op straat in de weer om het vuilnis te sorteren om op deze wijze een aantal pesos te verdienen. De touristische plaatsen zien er allemaal mooi en verzorgd uit, maar een groot aantal van de buitenwijken zijn een groot ´no-go-area´ voor ons touristen.
Voor mij bestond de eerste week in Buenos Aires vooral uit nog wat uren spaanse les. Ik kreeg in de ochtend les op een hele kleine school, dus ik was echt stomverbaasd toen Vera (een meisje dat bij mijn vader in de winkel heeft gewerkt) voor mijn neus stond! Echt heel grappig om haar daar ineens tegen te komen! In de middagen heb ik vooral een beetje gerelaxed en ben ik de stad gaan verkennen. Samen met Vera en Karin ben ik naar La Boca geweest, een wijk die bekend staat om zijn gekleurde huizen. Het is een van de oudste wijken van Buenos Aires, en daarnaast ook de geboorteplaats van de tango. Kunstschilder Quinquela Martin heeft deze wijk bekend gemaakt door in het begin van de twintigste eeuw de vervallen en armoedige huizen in verschillende kleuren te schilderen, om zo de wijk wat levendiger te maken.
De volgende dag ben ik ´s middags naar Plaza de Mayo gegaan om naar de stille demonstraties van de ´Dwaze moeders´ te bekijken. Deze vrouwen demonstreren iedere donderdag en vragen tijdens deze demonstraties om opheldering naar hun vermiste zonen die tijdens de dictatuur van de militaire junta (1976 - 1983) zijn ´verdwenen´. Tijdens deze dictatuur zijn in totaal 30.000 personen ´verdwenen´. Wat precies tijdens deze periode is gebeurd is onduidelijk, want een deel van de mensen zegt dat deze mensen zonder reden zijn omgebracht, terwijl een ander deel van de mensen beweert dat deze mensen zijn omgekomen doordat zij tegen de regering aan het strijden waren. Toch is het een triest gezicht om deze vrouwen met foto´s van hun zonen op dit plein te zien lopen. Na deze demonstraties ben ik naar Recoletta gegaan om de begraafplaats van Evita te bekijken. Hier ben ik een Italiaanse man tegengekomen en samen hebben wij ons verbaasd over de graven waarin deze mensen begraven liggen. De begraafplaats leek op een dorp, waarbij elke familiegraf bestond uit een klein huis. Wij besloten deze dag cultureel af te sluiten met een bezoek aan het Museum van de moderne kunst. Schijnbaar zijn hier schilderwerken van een heleboel bekende schilders te vinden, en mijn Italiaanse vriend was dan ook verbaasd over mijn gebrek aan kennis hieraan. Gelukkig ging er nog net een belletje rinkelen toen er een Van Gogh in het museum te vinden was! Guiseppe geloofde echter niet dat ik meer vrienden had die zo weinig kennis van de schilderkunst hebben, dus na een bevestiging van Rianne gehad te hebben dat zij ook nog nooit van Paul Klee had gehoord leverde mij dit een aantal gratis biertjes op! Thnx Rian!
Verder bestaan de avonden hier vooral uit etentjes, drankjes doen, feestjes bij mensen thuis etc. Het enige wat ik nog niet gedaan heb is uitgaan in een echte club! Het probleem is dat je dit niet voor 3 of 4 uur ´s nachts hoeft te proberen want dan sta je alleen op de dansvloer. Hierdoor zijn mijn pogingen tot op heden allemaal mislukt..!
Twee weken geleden ben ik samen met Gabriela (een duitse vrouw van 44) op pad gegaan naar ons vrijwilligerswerk. Toen we aankwamen was het nog erg rustig, want het was zomervakantie, en zolang het zomervakantie is, is het tehuis gesloten. In onze slaapkamer aangekomen hebben we eerst een grote schoonmaakbeurt gehouden, want er lag een grote laag stof en we voelden overal de kriebels en hadden het idee dat er overal beestjes waren die er niet hoorden te zijn.
Het huis waar de kinderen wonen is echt een supergroot huis, met een hele grote tuin, en in het huis zijn ontzettend veel capaciteiten voor de kinderen! Echt een speelpaleis! Het tehuis is 80 jaar geleden opgericht als kinderopvangtehuis door het Leger des Heils voor kinderen die (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen, doordat ze daar mishandeld worden, doordat ouders aan de alcohol of drugs zijn verslaafd of doordat de ouders erg arm zijn. Hierdoor wonen de kinderen vijf dagen in de week in dit tehuis, en in de weekeinden keren ze weer terug naar hun ouders of peetouders. In het tehuis zijn veel dingen gesponserd, zoals computers, speelkamers en kleding. In feite is het dus een luxe positie om hier terecht te komen als vrijwilliger.
Ikzelf heb nog een beetje mijn twijfels of dit project helemaal voldoet aan mijn verwachtingen die ik had bij het idee vrijwilligerswerk te gaan doen. Aan de ene kant merk je dat dit tehuis vrijwilligers nodig heeft, want de kinderen hebben een grote vraag naar aandacht. Zij komen de hele tijd naar je toe om je te omhelzen en kusjes te geven, maar aan de andere kant is het niet de echte armoede die je verwacht aan te treffen. Wel merk je dat veel van de kinderen ook te maken hebben met psychische problemen, en hun mood kan ieder moment omslaan. Ik weet nu nog niet zeker of ik hier wil blijven, of misschien naar een ander land wil gaan om daar als vrijwilliger aan de slag te gaan. Het grootste probleem is dat ik het merendeel van de kinderen al heb leren kennen, en daarom niet gelijk weer wil vertrekken en het project er daarnaast ook op rekent dat ik hier de komende twee maanden verblijf. Daarentegen heb ik ook nog niet helemaal kunnen ervaren hoe dit project is, want de kinderen die er waren zijn een week op kamp geweest, waardoor het superrustig was. Volgende week zullen de kinderen naar school gaan en zal de normale regelmaat er wat meer in komen, dus zullen we zien hoe het dan is!
Natuurlijk zijn er ook dingen waar je van tevoren geen rekening mee houdt als je begint als vrijwilliger. Een daarvan is het feit dat er kinderen zijn die je echt een beetje op je zenuwen kunnen werken... Bij het project is één meisje die echt de hele tijd om aandacht vraagt, spelletjes wil spelen, maar niet de intelligentie heeft om dit te kunnen. Ze is tien jaar oud, maar qua gedrag is ze denk ik een jaar of 5. Ze kan nog niet echt tellen, kan in ieder geval niet schrijven of lezen, en wil de hele tijd allemaal dingen doen, maar alleen heeft ze niet de concentratie om deze dingen te doen... Ik heb natuurlijk het geluk dat ze het vooral erg leuk vindt om mij de hele tijd te volgen, kusjes te geven en te omhelzen, en ze de hele tijd naast mij wil zitten en spelletjes met mij wil spelen. En daarnaast is zij ook het meisje dat het meest onhygiënisch is en altijd luizen heeft! Nadat ik dit te horen had gekregen had ik natuurlijk gelijk overal jeuk, maar ik hield me voor dit een placebo effect was... Niet dus! Nadat ik gisteren tijdens de middagsnack een beetje kriebel in mijn haar voelde haalde ik hier een beestje uit. Ik had het idee dat het te groot was voor een hoofdluis, dus ik bleef me vastklampen aan het idee placebo! Toen ik ´s avonds tijdens verstoppertje spelen nog zo´n zelfde beestje uit mijn haar wist te halen wist ik het echter zeker... Ik heb HAARLUIS! Ik ben 26 en heb haarluis! Nadat ik dit ontdekt had, ben ik gelijk mijn haar gaan wassen en een uur lang met een luizenkam op zoek gegaan naar deze vieze beestjes! Volgens mij heb ik het meerendeel kunnen verwijderen, en vandaag heb ik hoop ik alles kunnen verwijderen met speciale luizenshampoo..! Vrijwilligerswerk is zo leuk, haha!
Nu ben ik weer terug in de stad Buenos Aires! Ik ga dit weekend weer een beetje de tourist uithangen, en ik ben erg benieuwd hoe volgende week bij het project zal zijn..!
Liefs Martiene
Ik ben inmiddels al weer drie weken in Buenos Aires, and I´m loving it! Buenos Aires is echt een geweldige stad, met ontzettend veel mooie pleinen, parken, gebouwen en huizen, maar het is daarentegen ook een stad van tegenstrijdigheden. Je ziet hier de mannen in pak langs de slapende daklozen rennen, en ´s nacht zijn de mensen op straat in de weer om het vuilnis te sorteren om op deze wijze een aantal pesos te verdienen. De touristische plaatsen zien er allemaal mooi en verzorgd uit, maar een groot aantal van de buitenwijken zijn een groot ´no-go-area´ voor ons touristen.
Voor mij bestond de eerste week in Buenos Aires vooral uit nog wat uren spaanse les. Ik kreeg in de ochtend les op een hele kleine school, dus ik was echt stomverbaasd toen Vera (een meisje dat bij mijn vader in de winkel heeft gewerkt) voor mijn neus stond! Echt heel grappig om haar daar ineens tegen te komen! In de middagen heb ik vooral een beetje gerelaxed en ben ik de stad gaan verkennen. Samen met Vera en Karin ben ik naar La Boca geweest, een wijk die bekend staat om zijn gekleurde huizen. Het is een van de oudste wijken van Buenos Aires, en daarnaast ook de geboorteplaats van de tango. Kunstschilder Quinquela Martin heeft deze wijk bekend gemaakt door in het begin van de twintigste eeuw de vervallen en armoedige huizen in verschillende kleuren te schilderen, om zo de wijk wat levendiger te maken.
De volgende dag ben ik ´s middags naar Plaza de Mayo gegaan om naar de stille demonstraties van de ´Dwaze moeders´ te bekijken. Deze vrouwen demonstreren iedere donderdag en vragen tijdens deze demonstraties om opheldering naar hun vermiste zonen die tijdens de dictatuur van de militaire junta (1976 - 1983) zijn ´verdwenen´. Tijdens deze dictatuur zijn in totaal 30.000 personen ´verdwenen´. Wat precies tijdens deze periode is gebeurd is onduidelijk, want een deel van de mensen zegt dat deze mensen zonder reden zijn omgebracht, terwijl een ander deel van de mensen beweert dat deze mensen zijn omgekomen doordat zij tegen de regering aan het strijden waren. Toch is het een triest gezicht om deze vrouwen met foto´s van hun zonen op dit plein te zien lopen. Na deze demonstraties ben ik naar Recoletta gegaan om de begraafplaats van Evita te bekijken. Hier ben ik een Italiaanse man tegengekomen en samen hebben wij ons verbaasd over de graven waarin deze mensen begraven liggen. De begraafplaats leek op een dorp, waarbij elke familiegraf bestond uit een klein huis. Wij besloten deze dag cultureel af te sluiten met een bezoek aan het Museum van de moderne kunst. Schijnbaar zijn hier schilderwerken van een heleboel bekende schilders te vinden, en mijn Italiaanse vriend was dan ook verbaasd over mijn gebrek aan kennis hieraan. Gelukkig ging er nog net een belletje rinkelen toen er een Van Gogh in het museum te vinden was! Guiseppe geloofde echter niet dat ik meer vrienden had die zo weinig kennis van de schilderkunst hebben, dus na een bevestiging van Rianne gehad te hebben dat zij ook nog nooit van Paul Klee had gehoord leverde mij dit een aantal gratis biertjes op! Thnx Rian!
Verder bestaan de avonden hier vooral uit etentjes, drankjes doen, feestjes bij mensen thuis etc. Het enige wat ik nog niet gedaan heb is uitgaan in een echte club! Het probleem is dat je dit niet voor 3 of 4 uur ´s nachts hoeft te proberen want dan sta je alleen op de dansvloer. Hierdoor zijn mijn pogingen tot op heden allemaal mislukt..!
Twee weken geleden ben ik samen met Gabriela (een duitse vrouw van 44) op pad gegaan naar ons vrijwilligerswerk. Toen we aankwamen was het nog erg rustig, want het was zomervakantie, en zolang het zomervakantie is, is het tehuis gesloten. In onze slaapkamer aangekomen hebben we eerst een grote schoonmaakbeurt gehouden, want er lag een grote laag stof en we voelden overal de kriebels en hadden het idee dat er overal beestjes waren die er niet hoorden te zijn.
Het huis waar de kinderen wonen is echt een supergroot huis, met een hele grote tuin, en in het huis zijn ontzettend veel capaciteiten voor de kinderen! Echt een speelpaleis! Het tehuis is 80 jaar geleden opgericht als kinderopvangtehuis door het Leger des Heils voor kinderen die (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen, doordat ze daar mishandeld worden, doordat ouders aan de alcohol of drugs zijn verslaafd of doordat de ouders erg arm zijn. Hierdoor wonen de kinderen vijf dagen in de week in dit tehuis, en in de weekeinden keren ze weer terug naar hun ouders of peetouders. In het tehuis zijn veel dingen gesponserd, zoals computers, speelkamers en kleding. In feite is het dus een luxe positie om hier terecht te komen als vrijwilliger.
Ikzelf heb nog een beetje mijn twijfels of dit project helemaal voldoet aan mijn verwachtingen die ik had bij het idee vrijwilligerswerk te gaan doen. Aan de ene kant merk je dat dit tehuis vrijwilligers nodig heeft, want de kinderen hebben een grote vraag naar aandacht. Zij komen de hele tijd naar je toe om je te omhelzen en kusjes te geven, maar aan de andere kant is het niet de echte armoede die je verwacht aan te treffen. Wel merk je dat veel van de kinderen ook te maken hebben met psychische problemen, en hun mood kan ieder moment omslaan. Ik weet nu nog niet zeker of ik hier wil blijven, of misschien naar een ander land wil gaan om daar als vrijwilliger aan de slag te gaan. Het grootste probleem is dat ik het merendeel van de kinderen al heb leren kennen, en daarom niet gelijk weer wil vertrekken en het project er daarnaast ook op rekent dat ik hier de komende twee maanden verblijf. Daarentegen heb ik ook nog niet helemaal kunnen ervaren hoe dit project is, want de kinderen die er waren zijn een week op kamp geweest, waardoor het superrustig was. Volgende week zullen de kinderen naar school gaan en zal de normale regelmaat er wat meer in komen, dus zullen we zien hoe het dan is!
Natuurlijk zijn er ook dingen waar je van tevoren geen rekening mee houdt als je begint als vrijwilliger. Een daarvan is het feit dat er kinderen zijn die je echt een beetje op je zenuwen kunnen werken... Bij het project is één meisje die echt de hele tijd om aandacht vraagt, spelletjes wil spelen, maar niet de intelligentie heeft om dit te kunnen. Ze is tien jaar oud, maar qua gedrag is ze denk ik een jaar of 5. Ze kan nog niet echt tellen, kan in ieder geval niet schrijven of lezen, en wil de hele tijd allemaal dingen doen, maar alleen heeft ze niet de concentratie om deze dingen te doen... Ik heb natuurlijk het geluk dat ze het vooral erg leuk vindt om mij de hele tijd te volgen, kusjes te geven en te omhelzen, en ze de hele tijd naast mij wil zitten en spelletjes met mij wil spelen. En daarnaast is zij ook het meisje dat het meest onhygiënisch is en altijd luizen heeft! Nadat ik dit te horen had gekregen had ik natuurlijk gelijk overal jeuk, maar ik hield me voor dit een placebo effect was... Niet dus! Nadat ik gisteren tijdens de middagsnack een beetje kriebel in mijn haar voelde haalde ik hier een beestje uit. Ik had het idee dat het te groot was voor een hoofdluis, dus ik bleef me vastklampen aan het idee placebo! Toen ik ´s avonds tijdens verstoppertje spelen nog zo´n zelfde beestje uit mijn haar wist te halen wist ik het echter zeker... Ik heb HAARLUIS! Ik ben 26 en heb haarluis! Nadat ik dit ontdekt had, ben ik gelijk mijn haar gaan wassen en een uur lang met een luizenkam op zoek gegaan naar deze vieze beestjes! Volgens mij heb ik het meerendeel kunnen verwijderen, en vandaag heb ik hoop ik alles kunnen verwijderen met speciale luizenshampoo..! Vrijwilligerswerk is zo leuk, haha!
Nu ben ik weer terug in de stad Buenos Aires! Ik ga dit weekend weer een beetje de tourist uithangen, en ik ben erg benieuwd hoe volgende week bij het project zal zijn..!
Liefs Martiene
-
01 Maart 2008 - 08:06
Rianne:
Hi tien!
whaa kriebelbeestjes in je haar.. niet fijn!! Ik zou het project nog een kans geven hoor, volgende week met alle kids kan het heel anders aanvoelen! Heel veel plezier en succes!!
kus Ri
ps. bedankt voor de foto van het schilderij van de o zo beroemde paul klee, haha prachtig!! -
01 Maart 2008 - 08:57
Coby Van P.:
Leuk om je verhaal gelezen te hebben.Veel plezier met de kinderen en geniet ervan om in het weekend de toerist uit te hangen. Groetjes van ons allemaal.Coby Arie en Jaap -
01 Maart 2008 - 09:05
Hee Moppie:
Paul Klee... wie...?
Gewoon nu even daar blijven joh. Die kids beginnen net aan je gewend te raken. Ongetwijfeld zal dit niet de laatste keer zijn dat je beestjes op je hoofd tegen kom. Hou die chemicalien maar dicht bij je, op je nachtkastje of zo ;-)
Kus
Marc -
01 Maart 2008 - 10:12
Henk Ronner:
Hoi Martiene,
Wat een lang en duidelijk verslag. Je geeft zelf aan dat je dit werk niet wilt opgeven, dus even doorbijten! Het is niet altijd erg leuk wat je moet doen in het leven. Ik denk dat als je er een maandje aan het werk bent je zult zien dat je erg zinvol bezig bent. Jij moet er iets van maken en jezelf een doel stellen wat je binnen twee maanden wilt behalen. Je zult zien datwerkt echt.
Wat is de wereld klein als je zo maar iemand aan de andere kant van de wereld tegen komt die jou kent en jij diegene ook herkent. Raar gevoel hè?
Blijf ook genieten van alles wat je ziet en probeer je te realiseren dat dit misschien maar een eenmalige belevenis kan zijn. In je verdere leven zul je er veel plezier aan beleven. Je vader en moeder waren de afgelopen week bij ons op bezoek. Het was erg gezellig. Ze kwamen tegen het einde van de middag en gingen 's-avonds laat weer weg.
riam en Thijs zijn nog steeds druk bezig met van alles te regelen voor hun nieuwe huis in Haarlem. Het gaat niet echt op rolletjes. Jammer voor ze. Maar tegen het einde van deze maand zullen ze er hopenlijk heen kunnen. Daan heeft de eerste losse stapjes gedaan en steekt hele verhalen af, die je niet begrijpt.
Het is prachtig als hij zo'n verhaal tegen je afsteekt. Met de buik van Esmée gaat het ook goed. We zijn erg benieuwd wat er in mei geboren zal worden.
Best weer spannend hoor.
Het is nu zaterdagochtend 1 maart en het stormt hier verschrikkelijk. Dit is gisteravond begonnen en de voorspellingen zijn dat het een paar dagen zal aanhouden. Gelukkig is het op het momnet droog. Ik ga nu naar de markt en verdere boodschappen doen.
Martiene blijf genieten en volhouden hè?
Tot het volgende bericht.
Groeten van ome Henk. -
01 Maart 2008 - 10:16
Niek:
Heej Tienert!
Je had schrijfster moeten worden; wat een leuk stuk tekst weer! Volgens mij heb je nog steeds last van jeuk als je denkt aan die kriebelende beestjes..
Heel veel plezier verder! Die kids zullen je iig wel erg dankbaar zijn.
doeixx, Niek -
01 Maart 2008 - 10:50
Manja:
Hi Tien,
Cool BA :-). Geniet van de kids en van wat je allemaal meemaakt. Hier schijnt nu de zon na de storm van gister. En Paul Klee.....??? Ik ben geen kunstkenner dus heb ik ook nooit van gehoord haha. -
01 Maart 2008 - 11:57
Mummy:
Ik krijg hier al de kriebels, laat staan jij. Ik had nog een flesje voor die beestjes, maar dat heb ik ten lange leste maar eens weggegooid. Einice is ziek, dus paps moet een tandje harder lopen. Ik ben nu heerlijke appeltaart aan het bakken, ook een stukje?
Ingeborg is goed op haar bestemming aangekomen, alleen ligy er nu niet zo veel sneeuw, maar dat zal deze week wel gaan vallen.
Donderdag wordt Fleurtje geholpen, ben benieuwd of zij er van opknapt.
Houd ons maar op de hoogte wat betreft j werk.
Ik ben ook geen kunstkenner en dez eschilder...... Geef mij Karel Aappel dan maar, kent hij die ook?
Liefs Mummy en Daddy -
01 Maart 2008 - 13:20
Judith:
Hola chica!
Mooi verhaal! Wist het natuurlijk al, maar anders had ik meteen ook jeuk gekregen! Mooi doel: Ik leer een luis lopen en jij leert die luizen juist af om te lopen! Succes met bedenken wat je gaat doen, is moeilijk! Ook als de kids mindere omstandigheden hebben, blijven ze steeds om aandacht vragen en is dat ook het belangrijkste wat ze nodig hebben! Die materiele dingen laten het minder erg lijken, maar uiteindelijk gaat het om de aandacht en liefde! Mocht je toch besluiten om er korter te blijven en nog wat in een ander land te doen: remember Tambo:) Schatje, we skypen snel (morgen?), gezellig weekend in BA! Beso!
PS: als je nog contact hebt met die Italiaan, laat al je reacties dan maar zien, zet mij ook maar op de lijst van kunstbarbaar! -
01 Maart 2008 - 13:56
Eva:
Brrr....beestjes. Ik krijg spontaan jeuk!
Leuke foto´s!
XX
-
01 Maart 2008 - 19:51
Mieke:
Hé Martien!
Nu ik dit gelezen heb merk ik dat we ons hier in NL geen zorgen hoeven te maken over een eenzame Martiene! Beestjes genoeg om je heen! hihi!
Wat betreft dat project zou ik gewoon nog even afwachten hoe het komende week gaat lopen. Ik ben in ieder geval trots op een vriendin als jou die zulk goed werk doet!!
Veel succes komende week met nog meer kinderen die met je mee lopen en allemaal met je willen spelen en van je willen leren! En ik hoop dat die luizen voorlopig bij je weg blijven.
Dikke kus Mieke -
02 Maart 2008 - 01:06
Barbara:
Heey Tien,
Klinkt allemaal goed weer (behalve de hoofdluis) en de foto's zijn erg leuk! Ik hou wel van dat soort pastelachtige kleuren op huizen en dat is in Latijns Amerika overal te vinden. Weet je, ik heb ook al ongeveer een week of 2 regelmatig jeuk op m'n hoofd en gezien de soms nogal barre omstandigheden waarin ik slaap (ranzige hostels, oude campervans) ben ik bang dat ik ook wat beetjes meeneem rond de wereld, al heb ik nog geen levend krioelend iets van m'n hoofd geplukt, gelukkig!
Kijk het vrijwilligers werk gewoon nog ff aan, misschien is het alleen even wennen, als je het over een week of 2 nog steeds niks vind, kun je altijd nog switchen... er zijn zat kids die je hulp kunnen gebruiken!! Nou, succes met alles enneh... Paul Klee?? geen idee...
dikke kus,
-
02 Maart 2008 - 08:37
Esther En Fleur:
Hoi Martien,
Lekker die hoofdluis. Volgens mij heb je het wel eens vaker gehad op de lagere school, maar het kunnen ook Janne en Ingeborg zijn.
Ben nu gezellig met Fleur thuis. Dennis is aan het voetballen. Fleur is lekker druk. Al het speelgoed ligt door heel het huis heen. En ze is lekker aan het stappen. Ze gaat het steeds leuk vinden. De speeltjes gaan van de ene tafel naar de andere tafel en weer terug en dat kan wel een uur doorgaan.
Gisteren bij Mathe en Esther geweest. We zouden Idols gaan kijken en in daarna gaan kolonisten, maar Fleur was zo over haar toeren dat ze niet wilde slapen en dat we om half 10 maar weer naar huis zijn gegaan. Wel een beetje balen. Ze ging pas om 10 uur slapen dus je zou zeggen dat ze dan wel een beetje zou uitslapen, nou niet dus. Kwart voor 7 was ze wakker maar niet zonder reden, ze had zich helemaal ondergepoept, lekker begin van de dag. Ze is heel de week al niet zo in haar hum. Ik weet nou niet of dat door de prik komt die ze heeft gehad of doordat ze niet zo lekker is.
Woensdag naar het ziekenhuis geweest voor een voorlichting over hoe het gaat als je kind onder narcose gaat. Was wel leuk voor kinderen van 2+ maar ik had het allemaal al op papier gelezen.
Donderdag gaat ze onder het mes. Om half 8 moeten we in het ziekenhuis zijn en als het goed is zijn we voor de middag weer thuis. Nou ja we zien wel.
We hebben een nieuwe laptop gekocht met speakers. Dus als we skype erop zetten dan kunnenn we een keer bellen. Vanavond komen papa en mama eten. Dennis heeft zijn eerste curry gemaakt. Die kunnen dan wel ff uitleggen hoe het werkt met skype.
Verder gaat alles hier zijn gangetje. Het heeft gisteren en vanacht hard gewaaid. Bij de overburen, die hun huis laten verven was de stijger helemaal omgewaaid. Raar gezicht. Dennis is aan het trainen voor een loop volgende week van 5 km. Dit doet hij voor de sloppenwijk in India.
Jammer dat het vrijwilligerswerk niet precies is zoals je het je hebt voorgesteld. Als je denkt dat je ergens anders beter van hulp kunt zijn dan moet je gewoon je hart volgen en dit doen. Anders blijf je als je terug komt alleen maar denken, had ik het maar gedaan. Maar ja wie weet verandert het wel deze week als ze naar school gaan en je misschien meer voor ze kunt doen.
Nou een heel verhaal. Hoop je snel een keer over de telefoon te spreken.
Hou je haaks en geniet er met volle teugen van.
Een handkus van Fleur. Dit doet ze tegenwoordig en vind ze erg leuk om te doen.
Xuzz Esther -
02 Maart 2008 - 16:32
Edwin:
Lievste,
Kan ook niet anders zeggen dan dat je weer een leuk, goed verhaal hebt geschreven!
Zodra al dat gekriebel een beetje weg is, zal het best goed toeven zijn in zo'n mooi huis met die schattige kids?
Als het uiteindelijk écht niet is wat je zoekt dan begrijp ik wel dat je iets anders wilt.
Het skypen is dit weekend nog niet helemaal gelukt helaas maar dat gaan we inhalen toch?
Hele boel lievs en kusjes! -
04 Maart 2008 - 19:47
Thea Koen:
Hoi Martiene
Met veel plezier je stukje gelezen wat maak jij een hoop mee zeg.Leuk de foto's je krijgt dan een indruk van alles. Ik wens je nog een hele leuke en goede tijd toe en blijf vooral foto's maken en verslagen opschrijven.
hart. groet Thea
-
07 Maart 2008 - 06:56
Esther (H):
Hey Tien,
Wat zien die kinderen er schattig uit! Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen! Heel veel plezier iig nog!
groetjes esther -
07 Maart 2008 - 12:29
Nadia:
Heeeeey Tientje!
Hoe gaat het met je meid!
Uit je stukje tekst ben je het Nederlands nog niet verleerd he(mooi geschreven hoor)!Wat een schattige kindjes allemaal en wat een mooie foto's zeg. Tja zo een project lijkt me ook best zwaar hoor maar zo zie je dat in zo een klein wereldje zoveel verschil kan zijn.
Meissie pas goed op jezelf!De tijd vliegt voorbij dus enjoy en be happy girl!
Miss you!
Heel veel liefs en dikke kus,
Nadia!
p.s. Ik wil wel de tango van je leren hoor als je terug ben. -
11 Maart 2008 - 17:34
Quirina:
Hoi Martiene, wat een heerlijk en herkenbaar verhaal!! Even terugzwijmelen bij de start van mijn reis 4,5 maand geleden. Ik ben ondertussen alweer terug in NL, waar het koud én regenachtig is, maar ook wel weer lekker hoor!
En ik zal je vertellen: mijn souvenier was óók haarluis!! Die gore hostels ook! Ik ben er gelukkig alweer vanaf, maar het voordeel is dat ze alleen op schone hoofden gaan zitten, dus maak je niet druk... Je bent er slechts 14 dagen druk mee, haha!
Heel veel plezier nog daar en krab-se! ;-)
Liefs Quirina -
13 Maart 2008 - 21:58
Fia Luiten:
Hoi Martine, vandaag zijn wij teruggekeerd uit Chili/Argrntinie en heelnieuwsgierig heb ik meteen vandaag jouw lotgevallen gelezen van de afgelopen weken en de foto's bekeken. Wat een geweldige tijd voor jou. Hoe ie het met je spaans? Ik kon me redelijk redden zolang er geen paterin de buurt was die ging vertalen, want dan deed ik minder mijn best. Ik las dat jij de cursus in Bariloche gedaan hebt, we hadden elkaar daar tegen het lijf kunnen lopen, want wij waren daar ook een paar dagen en hebben het eind van het culturele seizoenm meegemaakt met veel theater,d ans en vuurwerk. Ik geniet erg van je prachtige foto's en voel me dan weer een beetje terug. Heb jij ook de ervaring dat de mensen zo gastvrij zijn? Of komt dat omdat onze contactpersoon ons in de eerst instantie introduceerde? Wij hebben niet van die spectaculaire sporten achter de rug, maar met vrijwilligerswerk hebben we ons steentje bijgedragen. Ik weet nu wat het is om bijen te houden, honing af te schrappen, te slingeren en in potjes te doen (92 liter) en uiteindelijk op de markt weten te verkopen op dezelfde manier zoals ik dat hier op de braderie voor het goede doel heb gedaan,m maar dan in het Spaans. Heel veel lol daarbij gehad. Ik wens je alle goeds en tot de volgende keer.
Un abrazo fuerte Fia -
20 Maart 2008 - 15:36
Roos.:
hoi Martin ik heb je hele verhaal weer gelezen alle beestjes weg nu Ja dat van de dwaze moeders heb ik vaak op tv gezien toch wel heel erg jij maakt dit nu allemaal van dichtbij mee.Ja als die kinderen het daar nog zo goed hebben denk je zeker ik wil ergens anders heen waar ik mezelf nuttiger kan maken maar alleen de ervaring er van is al leuk op zich om mee te maken en zo te horen uit je verhaal maak je ook nog veel leuke dingen mee nou hier mis je niets wat het weer betreft het lijkt wel herfst met de pasen gaat het hagelen dus geniet maar lekker van de zon ik blijf je volgen totdat je weer thuis bent je bent al dik over de helft nou meid geniet er maar zoveel mogelijk van lieve groetjes ROOS
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
